Monthly Archives: July 2012

อาทิตย์ที่สามของการทำงาน ฉันยังคงอดทนและทำงานอยู่ที่เดิม มันถูกของคิวที่เราไม่ควรลาออกไปง่ายๆ ตอนนี้ฉันเป็นพี่คนโต ฉันมีน้องที่เด็กกว่าและยังเรียนไม่จบ ฉันมีแม่ที่แก่กว่าและอยู่ในวัยเกษียณ ควรจะเป็นฉันที่ทำงานหนักที่สุดและปกป้องดูแลทุกคนได้ ถูกของแม่ที่ฉันต้องแบ่งเวลาให้ครอบครัว การทำงานหัวปักหัวปำกลับบ้านสามสี่ทุ่ม ทำให้คนที่บ้านเป็นห่วง มันไม่ถูกต้อง ถูกของไอ้กิดที่ฉันไม่เห็นภาพที่คนที่บ้านรอเรากลับบ้าน แล้วก็เลยเลือกที่จะอยู่ทำงานแทนที่จะกลับบ้าน มันเจ็บนัก … แต่มันไม่ใช่เวลามาคร่ำครวญโวยวายไงพัชรา ชีวิตจริงไม่ใช่ซีรีส์เกาหลี ถึงจะมีฉากดราม่าเยอะๆนานๆอย่างนั้นได้ และแล้วเวลาก็สอนให้คนเราปรับตัว ฉันเลือกที่จะกลับบ้านเร็ว แล้วเอางานกลับมาทำบ้าน นอนเร็วเพราะตื่นเช้า ตื่นเช้าเพราะนอนเร็วงานยังไม่ได้ทำ555 ไม่รู้ว่ามีทางอื่นที่ดีกว่านนี้มั้ย แต่ตอนนี้มันดีที่สุดสำหรับฉัน สำหรับความรู้สึกของฉัน อันเป็นผลสืบเนื่องมาจากความรู้สึกของคนอื่น อย่างน้อยๆก็คงอีกสองเดือนกว่าจนกว่าจะหมดโปร หรือนานกว่านั้นอีกหน่อยถ้าจะมีการรับคนเพิ่มหรือย้ายออฟฟิศ หรือนาาาานกว่านั้นอีกมากหน่อย ถ้าการปรับตัวเป็นผลและงานเริ่มซาจนฉันเครียดกับมันได้น้อยลง หรืองานอาจจจะยังไม่ซา แต่ฉันจัดการกับมันได้เร็วขึ้น ความอดทนจะช่วยเธอไว้ได้เสมอๆล่ะพัชรา ขอเพียงให้อดทนไว้มากๆเท่านั้น ฮึ๊บๆ ——————————————————— น้องระเห็ดที่น่ารักให้หนังสือภาษาอังกฤษมาเล่มนึง ชื่อ only … Continue reading →

19:25@23ครีมแดง on the way back home วันนี้กลับบ้านเร็วที่สุดตั้งแต่เริ่มงานมา ฉันอยากทำตีฟมือ ฉันมึนกับskpและcad ฉันทำงานช้าเกินไป ฉันรู้สึกว่ามีงานต้องทำตลอดเวลา งานเก่าไม่เสร็จ งานใหม่มา งานใหม่ไม่เสร็จ งานใหม่กว่ามา ฉันรู้ดีว่ายังไงมันก็จะผ่านไปได้ แต่ก่อนงานเก่าจะผ่าน งานใหม่ก็มาอีก แล้วงานใหม่กว่าก็มาอีก แล้วเมื่อไหร่มันจะผ่านไป?? ฉันทิ้งให้แม่ทำกับข้าวคนเดียวแล้วไม่กลับไปกิน ฉันไม่มีเสาร์อาทิตย์ที่สบายใจ ถึงจะยังไม่แน่ใจนักว่าฉันชอบงานแลนด์จริงป่าว แต่ฉันแน่ใจว่าฉันไม่ได้ต้องการชีวิตแบบนี้ บางทีที่มันสนุก แต่ทุกๆทีมันคือความกดดันและความเครียด ฉันไม่มีความสุข ฉันควรจะอดทนไว้ก่อนรึป่เปล่า มันจะเปลี่ยนจริงรึเปล่า ฉันควรอดทนไปอีกนานเท่าไหร่ ฉันกำลังเสียเวลาอันล้ำค่าไปทุกๆนาทีรึเปล่า วันนี้อ.พูดถึงโปรเจคสนามเด็กเล่นที่จะขอทุนสสส.มาทำ มันน่ารักและฉันอยากทำ ไม่ใช่สิ ฉัน คง อยากทำ ถ้าไม่ได้มีงานล้นทับตัวอยู่ตอนนี้ แต่อย่างว่าแหละ ถ้างานออฟฟิศไม่เยอะพอ … Continue reading →

อีกครั้งที่โชคชะตาโยนความทุกข์มาให้ฉัน น่าเบื่อจิงเลยคุณโชคชะตา ไม่เห็นจะสวยหรูดูดีอย่างคำทำนายของลุงฟรุตเลยซักอย่าง และแล้วฉันก็ต้องเริ่มทำงาน ทั้งๆที่อีกหลายอย่างเหลือเกินที่ตั้งใจไว้แล้วยังไม่ได้ทำ โดยที่ใครจะสนว่าเธอมันว่างหรือไม่ว่าง ใครจะสนว่ามีอะไรที่เธอต้องทำบ้าง มันเรื่องของเธอที่ต้องจัดการเอง แล้วเธอก็ต้องทำงานอย่างเต็มประสิทธิภาพด้วย หมดเวลาสนุกแล้วสิ ชี วิ ต เ ริ่ ม เ เ ล้ ว จ ริ ง จ ริ ง ชีวิตพนักงานออฟฟิศแบบมนุษย์วัยทำงานทั่วไปในกทม. ถึงแม้ว่าฉันจะได้ทำงานอย่างที่ฝันไว้ตั้งแต่ป.2 แต่ทำไมถึงไม่ได้รู้สึกว่า เราแตกต่างจากพนักงานออฟฟิศที่เดินกันขวักไขว่บนท้องถนนเลย? ความมุ่งมั่น ความฝัน แรงบันดาลใจ หายไปไหนหมดนะ อาจจะเพราะว่างานวันนี้มันน่าเบื่อมั้ง ดราฟแคดตามคำสั่งที่มั่วๆ ไม่รู้ถูกหรือผิด555 ถ้าได้เริ่มงานวิจัยที่สยามเมื่อไหร่ อะไรๆมันอาจจะดีกว่านี้ก็ได้… แต่อะไรๆก็มักจะไม่เป็นอย่างที่เราตั้งใจเสมอๆ 555 … Continue reading →