Monthly Archives: April 2007

สวัสดีสงกรานต์ รุสึกว่าช้าไปหน่อย แหะๆ ก้อ จิงๆเราตั้งใจจะมาอัพตั้งแต่วันที่16เม.ย. ที่เป็นวันเกิดน้องเรา แต่ว่าตอนนั้นมันตี2 10นาทีแล้ว ไม่ใช่ดิ่ งั้นมันก้อคือวันที่17เม.ย. แต่มันคือคืนของวันที่16เม.ย. 55555555เออๆๆช่างมันเหอะๆ สรุปว่า ตอนนั้นมันดึกแล้ว ก้อเลยยังไม่ได้อัพ ถ้าอัพวันนั้นก้อจะตรงกับวันที่16เม.ย.ปีที่แล้ว ที่เรามาพิมบล็อกเหมือนกัน เฮ่ย แต่ก้อไม่ตรงหรอก เพราะมันเป็นวันที่17เม.ย. เอร่อออออออออออออออออออออออ ลืมมันซะดีกว่านะ หุๆ *************************************** สรุปว่าสงกรานต์ปีนี้เราก้อไม่ได้ไปไหนอีก (ไว้ปีหน้านะเพื่อนๆ) ต้องเฝ้าบ้านให้เจ้าพ่อเจ้าแม่ไปเที่ยว ตื่นมาวันที่13 ปรามาน12.30น. เห็นไอ้หมีอยู่หน้าประตูห้อง เราก้อนึกขึ้นมาได้ "แฮปปี้เบิร์ดเดย์หมี" "อะไร หมีไม่ได้เกิดวันนี้ ตื่นได้แล้ว" อ๊ะ? …(คิดนิดนึง)… เออว่ะ55 เพราะอยู่บ้านนี่แหล่ะ เลยโดนแก๊งต้มตุ๋นตุ๋นซะเปื่อยยุ่ย … Continue reading →

สวัสดีทุกๆคนที่เรารักและทุกๆคนที่รักเรา วันนี้…เราก้อยังเอ็นท์ไม่ติดอยู่ดี แต่ได้รุคะแนนโอเน็ตแล้ว ก้อปรามานว่าเราคงติดแหล่ะ ดีใจจังเลย ขอบคุณนะ ขอบคุณป่าป๊า หม่าม้า ไอ้หมี และทุกๆคนที่บ้าน ขอบคุณที่ทำให้กวางลืมเรื่องแย่ๆได้เสมอ ขอบคุณที่ทำให้กวางมีเวลาอ่านหนังสือใน9วัน ด้วยการทำงานบ้านแทนทุกอย่าง ขอบคุณที่ทำให้กวางได้เรียนที่สาธิตจุฬา ขอบคุณพี่ตูนที่สอนความถนัด อย่างแออัดยัดเยียดในเทอมเดียว ขอบคุณที่ทุ่มเท(ไม่ว่าพี่ตูนจะตั้งใจ(ทุ่มเท)รึไม่ก้อตาม) เพื่อน้องโง่ๆคนนี้ ขอบคุณคิวเพื่อนรัก ที่เอาดีวีดี/หนังสือสอนวาดรูปมาให้ยืม ขอบคุณที่แบ่งเวลาที่มีอยู่น้อยนิดมาสอนเราวาดรูป แม้ว่ามันจะไม่นานแต่มันมีคุณค่าทางใจ ขอบคุณที่ให้กำลังใจตลอดไม่ว่าเราจะเพ้อซักแค่ไหน บอกตรงๆว่าเรารุสึกว่านายเปนเพื่อนที่มีแต่ให้ ให้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ… โดยที่ไม่เคยหวังว่าจะได้อะไรจากเราเลย แต่เราก้อให้มิตรภาพคืนนายไปแล้วนะเว่ย ถือว่าหายกัน55555(โคดเลว) ขอบคุณต่อนะ ขอบคุณดลเพื่อนรัก ขอบคุณที่ทำให้เรารุสึกว่าเรามีค่า ทุกครั้งที่เราทำให้ดลหัวเราะ เรารุสึกว่ามันคือหน้าที่ที่ฟ้าสั่งมา เราต้องทำให้ได้ แต่เชื่อมั้ยว่าในวันที่เราร้องไห้ แล้วดลร้องไห้กับเรา … Continue reading →