เห็นรูปคนอื่นเค้าไปเที่ยว
ไปเจอโลกกว้าง
ไปใช้ชีวิตว่างๆหลังเรียนจบ-ก่อนเริ่มทำงาน กัน
เห็นแล้วก็สะท้อนใจ555
ฉันคงไม่มีโอกาสได้มีmomentนั้นใช้มั้ย
น้อยใจจัง
แต่ทำไงได้ ฟ้าลิขิตมาแบบนี้
จังหวะชีวิตมันจำเป็นต้องเป็นแบบนี้
เราอาจจะไม่โชคดีได้ไปท่งไปเที่ยวอย่างคนอื่นเค้า
แต่เราก็ยังโชคดีกว่าใครๆอีกตั้งเยอะ
เรายังมีบ้านหลังหย่ายยยยกับข้าวของเต็มบ้าน555
(นี่ใช่มั้ยที่เค้าเรียกว่าทุกข์ของคนมี-*-)
เรายังมีออฟฟิศที่รอให้เราไปสมัครงาน
ยังไงเราก็คงจะไม่ได้เป็นพนักงานออฟฟิศไปตลอดหรอกเนอะ
วันนึงก็คงออก วันนึงก็คงจะว่าง ไม่งั้นก็ลาหยุดมันซะเลย
(ยังไม่เริ่มงานก็คิดจะหยุดแล้วว่ะ555)
คงมีโอกาสได้ไปเที่ยวลั้นลามองโลกอย่างคนอื่นเค้าบ้าง
ยังไงก็คงต้องมีวันนั้น ซักวันนึง
เอาเถอะ
มันก็เหมือนทุกๆครั้งที่บ่นว่าไม่มีทางเลือก
ที่ความจริงมันก็คือมี
แล้วเราก็เป็นคนเลือกมันเองซะด้วย
ครั้งนี้ก็เช่นกัน
ฉันไม่เสียใจหรอก
ฉันเลือกทำในสิ่งที่สำคัญ
สำคัญกับครอบครัว กับคำสัญญา
สำคัญกับคนที่สำคัญกับเรา
มันก็ถูกแล้วแหละ
ยังไม่ตายก็ยังเที่ยวได้นิ่เนอะ
ตายแล้วก็อีกเรื่องนึง
ตายแล้วอาจจะเที่ยวสนุกกว่าตอนยังไม่ตายก็ได้55
ใครจะไปรู้….
(ป่าป๊ามาเข้าฝันเล่าให้ฟังหน่อยเร๊วว)
(หายหน้าหายตาไปเลยนะ คิดถึงกันบ้างป่ะเนี่ย ฮะะะ555)
